EEN VERRIJKING AAN BEIDE KANTEN
Sinds de start van Mantelzorgtrefpunt Lunteren in 2018, is Raymond vrijwilliger. Zijn ervaring is dat het mantelzorgen begint bij je eigen ouders. Hij vindt dat hij geluk heeft gehad, want hij komt uit een groot gezin. Toen zijn vader overleed, woonden nog een aantal kinderen thuis die naar hun moeder omkeken. Zijn werk voerde hem en zijn gezin naar andere delen van Nederland, zoals Tilburg, om uiteindelijk in Ede neer te strijken. De rest van zijn familie wonen nog steeds dicht bij de thuisbasis. In die tijd zorgden zij voor hun moeder toen zij op leeftijd kwam. De onderlinge familiebanden zijn goed, Feestdagen en andere familieactiviteiten vierden zij samen met hun moeder met elkaar.
Betrokkenheid
Na zijn pensioen is Raymond zich als vrijwilliger gaan inzetten voor de Molukse ouderenzorg. Eerst landelijk als bestuurder van het woonzorgcentrum Raffy. Dit is een tehuis voor Molukse en Indische ouderen. Als bestuurder sprak hij over het beleid met ministers. Nu houdt hij zich lokaal meer bezig met Molukse ouderenzorg vanuit stichting Ana Upu. “Je ziet hoe de landelijk gestelde doelen, lokaal zijn uitwerking heeft. Het is fijn dat er onderling tussen de Molukse en Nederlandse bezoekers een goede verstandhouding is. Het is een verrijking voor beide kanten. Je doet lokaal meer mee als onderdeel van de Lunterse samenleving.”
Mantelzorgverschillen
Raymond: “Omdat mijn moeder al op jonge leeftijd weduwe was, heeft zij veel moeite gedaan om binnen te komen bij de Nederlandse samenleving. Voor haar was het daarom later geen probleem om in een Nederlands verpleeghuis te wonen. In die tijd waren er nog geen verpleeghuizen voor Molukse en Indische Nederlanders.” Door de Mantelzorgtrefpunten heeft hij van twee culturen de mantelzorgverhalen meegekregen. “Je ziet dat ook in de Nederlandse samenleving de familie het mantelzorgen oppakt. Ik bewonder de tijd die mantelzorgers steken in het ondersteunen van degene waar zij voor zorgen. Dat herken ik bij de Molukse samenleving. Eigenlijk zijn de culturen op sommige vlakken niet zo verschillend van elkaar. Wel zie je dat de Molukse gemeenschap het mantelzorgen veel eerder delen met de groep en elkaar daarbij helpen. Vanuit de Nederlandse cultuur zie je dat de mantelzorger met hulp en ondersteuning van zorgprofessionals toch zijn of haar activiteiten kan doen.”
Themabijeenkomsten
Vier keer per jaar is er bij Mantelzorgtrefpunt Lunteren een themabijeenkomst. Voor 2020 stonden de onderwerpen Mantelzorg en eenzaamheid, Mantelzorg en verlies, Emoties bij mantelzorg en Mantelzorg en overbelasting op het programma. Het thema Mantelzorg en overbelasting is door Corona doorgeschoven naar 2021. “De vrijwilligers van het Mantelzorgtrefpunt hebben door de themabijeenkomsten iets gezamenlijks opgebouwd. Het programma van zo’n avond maakt dat we allemaal meedoen aan dit gebeuren. Dat geeft een veilig en vertrouwd gevoel. In mijn tijd als bestuurder bij het woonzorgcentrum Raffy regelden wij als activiteit bijvoorbeeld vakantiemogelijkheden voor ouderen. Juist gezamenlijk activiteiten kunnen ondernemen is fijn voor de ouderen. Afgelopen jaar deden wij dat met jeu de boules, de lezingen in de zomermaanden en we organiseerden 1x per maand op vrijdagavond een leuke activiteit. Het elkaar ontmoeten missen de mensen in deze Coronatijd. Gelukkig kunnen degenen die dat willen terecht bij het Online Mantelzorgtrefpunt-Ontmoetingsplek of zij krijgen een telefoontje of whatsappbericht om zo toch het contact te houden. Ik kijk uit naar het moment dat we elkaar weer echt ontmoeten. Tot die tijd zeg ik tegen iedereen ‘blijf vooral gezond’.”
